Michael Bay lijkt me een toffe peer. De Amerikaanse regisseur is fervent van explosies, vrouwen en explosieve vrouwen. Bovengenoemde zaken komen dan ook in grote maten aan bod in zijn films. Gisteren heb ik echter Transformers: Age of Extinction bekeken en mijn fanwezen is aangetast. Waarom? Hierom.
De Transformer films zijn van een wisselend niveau. Wanneer ik een lijstje zou moeten maken, wat moet, van best tot slechtst, zou deze er als volgt uitzien:
1. Transformers
2. Transformers: Dark of The Moon
3. Transformers: Age of Extinction
4. Transformers: Rise of The Fallen
Het probleem is, meen ik, dat robots cool zijn. Michael snapt dat, maar ook weer niet.
Laat ik jullie eens meenemen op een reis. Nee, geen reis langs Luilekkerland of de dierenwinkel van van Sinkel. Nee, een reis welke eigenlijk een opsomming is van films. Films met robots. Let op:
Star Wars-reeks, Robots, I, Robot, Wall-E, Terminator-reeks, Elysium, Moon, Real Steel, Iron Man-reeks, The Iron Giant, Pacific Rim, Blade Runner en Meet Dave. Je dois vous dire plus?
In deze films zijn robots of cool, of aandoenlijk, of gevaarlijk of een combinatie van deze shizzle. Ik merk dat ik om het probleem heen lul. Michael Bay zorgt voor schitterende effecten. Menig Bobby Brown accessoire verbleekt bij de grafische hoogstandjes die Bay op het scherm tovert. Zou je een orgasme kunnen krijgen van dergelijke praktijken, dan zouden de bioscoopstoeltjes zijn voorzien van een tissuebox en een flinke pot vaseline.
Wat het probleem is? Die films trachten te grappig te zijn. De robots zijn grappig, maar dat zijn ze niet. Dat is mijn probleem. Mijn dilemma. Mijn euvel. Mijn Voldemort. HET IS ZO VERREKTE JAMMERRRRRRRRRRRRR. Wat Chewbacca zou zeggen: 'Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.'
Neem bijvoorbeeld de robot Hound, welke zichzelf omschrijft als een 'ballerina with guns.' Waar hebben we dat vaker gehoord? I know. Hound heeft één of ander raar kabelbaardje en rookt een robotsigaar. Hij is niet gaaf. Niet sexy. De tissues worden spontaan op plaatsen gestopt waar de zon niet schijnt.
Bay flikt dergelijke dingen te vaak. Rare robots, die niet grappig zijn. Hoofdpersonages die de meest rare beslissingen maken gedurende levensgevaarlijke situaties. Ik bedoel, is er een beter moment om een hilarisch grappeke te maken terwijl er een robot met de grootte van Miley Cyrus' ego achter je aan hobbelt. I know right.
Ik vind het gewoon jammer. Hopelijk schrijft Christopher Nolan of Ridley Scott in het vervolg het script, zodat Bay zich bezig kan houden met de actiescènes. Want explosies zijn awesome! Het besef dat zulke scènes tijd kosten en mis kunnen gaan, de tijd die in het maken van de robots zit, in de schepen, de wapens.. De plaatjes die Bay schiet zijn tranentrekkend mooi. Maar het script is het net zo goed als de presentatie die ik hield over bijzondere scholen. Niet zo denderend dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten